schapies, schapies en nog meer schapies

Nou daar zitten we dan, op onze eerste werk boerderij. We zijn vrijdag morgen vertrokken met de trein naar Birregurra. Daar werden we opgehaald door Jill. Een echte boerin. Ze haalde ons op in een hele oude truck, er zat geen handvat aan de binnen en buitenkant van de auto, dat waren de eerste tekenen van waar we terecht zou den komen. Na een paar minuutjes rijden stopte we bij een soort garage waar we een tweede auto ophaalde, met zn drieën in de truck was namelijk best wel krap. Daar hebben we Selene ontmoet. Zij is net als ons een wwoofer. Zij zit hier al 1 maand, dus dat is wel positief. Eenmaal aangekomen bij het huis heeft Jill ons een rondleiding gegevens. Wij slapen boven de schuur. Ze hebben daar een kamer gemaakt met twee bedden, een bank en een tv (die het niet doet). Voor de badkamer en wc moeten we naar het huis. Ik kijk nu al op tegen de nachten, ik moet namelijk altijd plassen.

Jill en Andrew hebben samen drie dochters, ze zijn 20, 22 en 24. Twee van de drie wonen niet thuis, de middelste, Hannah woont in het huis van hun oma, die is naar een verzorgingstehuis gegaan. Selene woonde eerst in de schuur, maar slaapt nu in het huis, ze wacht namelijk nog steeds op een reactie van een volgende werk plek. Op de boerderij lopen ongeveer 2500 schapen, 4 honden, waarvan 1 met drie poten en 1 oog, 3 paarden, 9 alpaca's en twee possums. Eentje daarvan woont in huis, Jill vangt gewonden of slecht behandelde dieren op. Deze possum heeft geen ouders meer dus heeft zij hem opgevoed. We schrokken er wel even van, want savonds loopt hij los, en hij is nogal springerig. Van het een op het andere moment hing hij in Dewi's benen. Daarna waren we er wel aangewend. Het is echt een schatje.

Na dat we aan waren gekomen hoefde we gelukkig niet meteen aan het werk. Jill, Andrew en Salene waren wel bezig met het werk, maar wij mochten eerst nog even uitrusten en alles uitpakken. Om een uur of 7 kwamen ze weer terug en hebben we eten gemaakt. In Australië is het normaal om pas een uur of 9 te eten. In het begin moesten we daar wel even aan wennen, maar nu is het voor ons ook normaal. Eerst hebben we groenten geplukt uit de groenten tuin, bijna al de groentes doet ze zelf verbouwen, en we eten dus groente uit de eigen tuin. Zou je ook wel willen hè mam! Daarna hebben weer gekookt en lekker gegeten. Overal hangen spinnen webben, en met mijn spinnen fobie is dat niet echt een succes. Heel verstandig had ik voor mijn reis een klamboe gekocht. Die kwam nu wel heel goed van pas. Dewi was zo lief om hem op te hangen voor mij. Dat gaf mij toch iets meer rust tijdens de nacht. Heb was vooral een onrustige en koude eerste nacht. We werden al vroeg wakker door de vele vogels. Maar de wekker ging toch al om 7 uur omdat weg om 8 uur zouden beginnen met werken.

Zaterdag was dus onze eerste officiële werk dag. Normaal werken ze niet om zaterdag maar omdat het de afgelopen dagen slecht weer is geweest liep het werk nu veel achter. Samen met Andrew, Selene en Dewi

Gingen we naar de volgende weide. Ze hebben 580 hectare grond, wat volgens hen niet erg groot is, maar in onze ogen is het hier gigantisch. De schapen moesten vandaag schoongemaakt worden om geschoren te kunnen worden. Dat heet dagging. Letterlijk het poep van de kont van het schaap afscheren. Dewi en ik jaagde de schapen een voor een naar binnen en toen kon Andrew ze scheren. Dit moet gedaan worden voordat het echte scheren kan beginnen. Want anders is niet al het wol schoon genoeg voor de verkoop. Het ging allemaal best wel snel, binnen een aantal uur hadden we ongeveer 50 schapen gedaan. We hoefde vandaag ook maar drie uur te werken omdat Andrew smiddags cricket ging spelen. We werkte van 8 tot 11. Toen waren we eigenlijk klaar met werken, maar Andrew kreeg een belletje dat een van de lammen op de weg liep. Dus wij weer in de truck achter de lam aan. Daar werd weer eens duidelijk hoe slecht mijn conditie is (word aan gewerkt). Wij rennend achter het lam aan om hem te vangen, was nog een pittige klus, uiteindelijk (helemaal buiten adem) toch kunnen vangen! :) Daarna was onze werkdag klaar. Smiddags hebben we de paarden geborsteld. Ze zijn de afgelopen drie jaar niet bereden, dus we weten niet of wij de kans krijgen om ze te rijden, maar dat zien we wel. Savonds spaghetti gemaakt voor het hele gezin en nog even gepraat. Ik vond het een geslaagde eerste dag!

Zondag hebben we eigenlijk de dag vrij, maar omdat er nog best veel in de tuin gedaan moest worden hebben we toch een
paar uur gewerkt. We konden wel eerst lekker uit slapen, daarna hebben we een hek gebouwd om de groenten tuin. Dat was nog een flinke klus, eerst moesten de palen geslagen worden en daarna het kippengaas er tussen worden gespannen. Vervolgens moest er in de moestuin zelfs gewerkt worden. Smiddags hadden we wel vrij dus zijn we naar het dorpje Lorne gegaan. Dat ligt op ongeveer 20 minuutjes rijden, dus helemaal niet ver. Daar hebben we een strand wandeling gemaakt. Savonds weet gekookt voor het gezin. We beginnen al aardig in een ritme te komen.

Maandag was opnieuw een werkdag. We zouden om 8 uur beginnen, maar gingen pas om half 9 weg. We deden we het zelfde werk als zaterdag, alleen was het vandaag een stuk warmer, wat het werk erg zwaar maakte. Het was ongeveer 30 graden, en erg groot verschil met de afgelopen dagen. We hebben gewerkt tot een uur of 6, we hadden een lekker lange middag pauze, want op het heetst van de dag is het niet goed om in de zon te zijn. Dat vonden wij wel fijn, want we moesten wel even wennen aan het warme weer en het fysiek zware werk.
Na het werk hebben we deelgenomen aan een yoga klas. Dat werd gegeven in het dorp en Selene zij dat het erg leuk was. We willen hier in Australië zo veel mogelijk proberen dus vonden wij yoga ook een leuk idee. Het begin was erg lachwekkend maar later werd het toch iets minder. Het werk in de zon, niet genoeg drinken en de halve les op je kop staan deed mij niet veel goed. Het scheelde dan ook niet veel of ik
was van me stokkie gegaan. Op deze manier ben ik er achter gekomen dat we meer moeten drinken tijdens het werk. Het was wel weer een lekkere drukke dag, ik zal vast heel goed slapen vannacht! Morgen weer een nieuwe werkdag, weer beginnen om half 8, ben benieuwd of we dit keer wel op tijd beginnen.

Dinsdag was weer een warme dag we hadden ons goed ingesmeerd en genoeg water gedronken. We waren weer een hele dag bezig met het schoonmaken van de konten van de schapen. Het is best wel heel zwaar werk, want de schapen zijn erg koppig. Ik heb dan ook al heel veel blauw plekken op mn benen en knieën, het doet best wel pijn dus ik moet maar even rustig aan gaan doen. Smiddags hadden we een lange pauze genomen. Omdat het zo warm was konden we beter niet in het heetst van de dag werken. We hebben even een powernap gedaan en zijn toen weer aan het werk gegaan.

Woensdag was eigenlijk weer hetzelfde, alleen waren het nu lammetjes die schoongemaakt moesten worden. Zodra ze gescheiden worden van hun moeder raken ze geheel in paniek. Je moet dan ook heel voorzichtig te werk gaan, want als ze eenmaal in paniek zijn, kunnen ze elkaar over de voeten lopen. En dan breken ze al gauw hun poten. Het werk gaat me steeds beter af, al is het wel erg zwaar.

Woensdag avond waren mijn benen zo blauw dat ik donderdag ander werk kreeg. In plaats van de schapen opjagen mocht ik ze vaccineren en drenchen (een middel in hun mond spuiten). Dat was een stuk minder zwaar en kon ik mijn benen wat rust geven. Je word af en toe wel helemaal doof van het gemekkervan die schapen. Het gaat aan een stuk door, niet normaal.

Vandaag zitten we al weer 1 week op de boerderij. Volgende week waarschijnlijk volop scheren, dus dat zal wel een druk weekje worden. We zullen zien hoe we er aan het eind van de week uit komen.

Liefs Nikki